Hierbij presenteer ik de gemeente Valkenburg aan de Geul mijn voorstel tot elektrificatie van de scooterverhuurbranche.
Laat me bij het begin beginnen. Punt 1: ik word knettergek van het geknetter.
Ik neem u mee naar mijn Limburgse vakantiehuis. De twee meisjes, die op hun huurscooters mijn straat inrijden, zijn zich van geen kwaad bewust. Zij kijken op de kaart, twijfelen over rechtdoor of rechtsaf. Dat doen ze allemaal: de routebeschrijving van de scooterverhuur laat op dit kruispunt te wensen over. Ik grom vanachter het raam naar ze en voel me oud en chagrijnig. De scootermeiden knetteren uiteindelijk vrolijk verder, wat gas erbij, rechtsaf, de frisgroene Limburgse heuvels in. Het is perfect weer voor een ritje, een zonnige dag met een briesje.
Mijn vermogen tot hartstochtelijk ergeren heb ik van mijn moeder, die dagelijks de kat van de buren dood wenst. Iedere drol bij het tuinieren draagt bij aan haar latente moordlust. Ik voel hetzelfde bij de huurscooters die vanuit Valkenburg langs ons vakantiehuis touren. Ze stinken en ze maken onbedaarlijk veel herrie. Extra erg is het als ze in groepen komen. Nog ergerlijker is dat ze juist hier op de kaart moeten kijken en dan de motor laten draaien. Mijn bloeddruk stijgt met iedere scooter. Ik overweeg de aanschaf van een luchtbuks. Vanuit het raam heb ik goed zicht. Einde punt 1.
Punt 2 is dat de stroomprijs in april door de nul is gezakt. Als je wist waar je het moest laten, kreeg je paasmaandag op iedere megawattuur vijf euro toe. Er komen in Nederland steeds meer zonnecellen en windparken op zee. De vraag naar elektriciteit stijgt onvoldoende mee. Op zonnige dagen met een briesje duikt de stroomprijs dus naar beneden. De bouwers van nieuwe windparken op zee roepen om subsidie nu hun business case door tegenvallende prijzen gevaar loopt, minister Wiebes wil liever dat ons bedrijfsleven verder elektrificeert; gas en aardolie eruit, elektriciteit erin.
Wat verbindt nu punt 1 en punt 2? Juist: een zonnetje en een briesje. Op die fijne dagen dat de stroomprijs keldert, piekt de scooterverhuur. Laten we die elektrificatie alstublieft dáár beginnen.
Hierbij roep ik de gemeente Valkenburg op de verhuur van benzinescooters te verbieden. Per direct, wel te verstaan, in verband met die bloeddruk van mij. Elektrische scooters zijn een prachtig alternatief. Giethoorn bewees dat zoiets kan, door in 2004 de fluisterboot verplicht te stellen.
Daarna volgen alle andere gemeenten dit goede voorbeeld. Aan Den Haag vraag ik om Europa te regelen, en dan niet alleen de scooterverhuur, maar gewoon meteen de hele scooterbranche: over een jaar of vijf zijn dan alle nieuwe scooters elektrisch. Ik blij, windparkbouwers blij. Twee vliegen in één klap: hoe moeilijk kan het zijn. Nu de kat nog dood.